تصور کنید قرار است مقابل چند ده و چه بسا چند صد جفت چشم سخنرانی کنید؛ یا جلسهی دفاع از پایاننامهی کارشناسی ارشد است و باید اساتید را متقاعد کنید؛ یا در دفتر منابع انسانی شرکتی یا دفتر مدیر کارخانهای نشستهاید تا در مصاحبهی استخدامی شرکت کنید… ناگهان احساس میکنید از کف دستهایتان آب میچکد! پاهایتان شروع به لرزیدن میکنند، وانگار که صدایتان هم مستقیما به پاهایتان وصل باشد، شروع به لرزش میکند؛ ضعف کردهاید و حس میکنید همین الان است که نقش بر زمین شوید. تا به حال در چنین وضعیتی گیر کردهاید؟ این وضعیت را اضطراب عملکردی یا ترس از صحنه مینامند. قصد داریم در این مقاله به شما راهکارهایی را بیاموزیم که بتوانید بر این همه اضطراب غلبه کنید. اما خوب است بدانید که این اضطراب لزوما مضر نیست؛ وقتی سطح اضطراب اندکی افزایش پیدا میکند، انگیزه میدهد تا کاری را که باید، به انجام برسانید، و شما را آمادهی این رویداد میکند که ممکن است سخنرانی، مصاحبه، ارائه یا هر چیز دیگری باشد. اصلا اضطراب عملکردی میتواند شما را هوشیارتر و پرانرژیتر کند.اما اگر سطح اضطراب و نگرانیتان بیش از حد بالا برود، ممکن است مشکلاتی رخ بدهند که تواناییتان در آماده شدن پیش از رویداد و اجرای آن را مختل کند. وقتی حالت عصبی، اضطراب یا استرس در قبال رویدادی را تجربه میکنید، به طور خودکار واکنشهای فیزیکی خاصی اتفاق میافتند. آخرین باری که در مصاحبهای شرکت کرده یا در جمعی سخنرانی کردید را به خاطر بیاورید.
آیا چنین واکنشهایی داشتید: صدایتان لرزیده است کف دستهایتان عرق کرده است تنگی نفس داشتهاید ضربان قلبتان افزایش پیدا کرده است سرگیجه یا معده درد داشتهاید احساس ترسی سراسری را تجربه کردهاید این واکنشها، با تولید هورمونها تحریک شده و ما را آمادهی مقابله یا فرار از وضعیتی میکنند که خطرناک یا تهدیدآمیز است. به این واکنش پاسخ جنگ یا گریز میگویند. در طی پاسخ جنگ یا گریز، بدن هوشیار و آمادهی عمل شده و خودش را آماده میکند تا با موقعیت پیشآمده مقابله کند. به محض اینکه موقعیت تهدیدآمیز تمام میشود، بدن کم کم به وضعیت نرمال برمیگردد. اگر چه این فرآیند طراحی شده تا در موقعیتهای تهدیدآمیز شما را یاری کند، اما میتواند مشکلاتی را هم به همراه داشته باشد، بهویژه اگر سطح اضطراب شما بیش از اندازه بالا باشد و یا مدت زیادی طول بکشد.
استراتژیهایی برای غلبه بر استرس هنگام سخنرانی
۱. توسعهی تفکر مثبت و مهارت تجسم: همانطور که پیش از این شرح داده شد، فکر منفی یکی از نشانههای این است که احتمالا در حال تجربهی اضطراب عملکردی هستید. تلاش کنید اگر افکار منفی در سرتان میچرخند، آنها را تشخیص دهید و بعد هم به جایگزین مثبتی برایشان بیندیشید. برای این کار میتوانید از دوستان و اعضای خانواده هم کمک بگیرید. مجسم کردن خودتان، وقتی این وظیفه را با موفقیت به پایان رساندهاید هم میتواند مفید باشد. خودتان را تصور کنید که از محل مصاحبه یا ارائه بیرون میآیید و به سوی چیزهایی بهجز تجربههای محرک اضطراب در زندگی میروید. فعالیتی را برای خودتان در نظر بگیرید که به نتیجهی مصاحبه یا سخنرانی بستگی ندارد. استفاده از این فرآیندها کمکتان میکند تا نگاهی از دور به رویداد داشته باشید و نگذارید کنترل چیزها از دستتان خارج شود. به جای اینکه به آنچه باید انجام میدادید و ندادید فکر کنید، یا به این فکر کنید که رویدادهای مشابه قبلی چگونه پیش رفتند، روی لحظهی حاضر و آنچه اکنون میتوانید انجام دهید تا با این وضعیت کنار بیایید تمرکز کنید.
۲. ارائهی خود را با دقت طرح ریزی و تمرین کنید:
- چهارشنبه ۳۰ مرداد ۹۸
- ادامه مطلب